MV Mi Amigo tussen 1962 en 1964

Wat is er nu precies gebeurd met het zendschip de Mi Amigo tussen de uitzendingen als Radio Nord voor de Zweedse kust (1962) en als Radio Atlanta, en later Caroline voor de Britse (1964)? De zogenaamde 'zeezenderdeskundigen' hebben er veel over gespeculeerd. Uit het onbekende tijdvak valt nu eindelijk wat nieuws te melden. Jelle Boonstra vond in de indexen van het (private) Rosenberg archief in het inmiddels sterk geïndustrialeerde kustplaatsje ten zuiden van Houston een knipsel uit de Houston Post van 1963.

MV MI AMIGO TUSSEN 1962 EN 1964
Tekst en knipsels: Jelle Boonstra - Foto MV Mi Amigo: Colin Nichol

Wat is er nu precies gebeurd met de Mi Amigo tussen de uitzendingen als Radio Nord voor de Zweedse kust (1962) en als Radio Atlanta, en later Caroline voor de Britse (1964)?

De zogenaamde 'zeezenderdeskundigen' hebben er veel over gespeculeerd (vaak ook zonder even de moeite te doen de zaken goed na te zoeken). Uit het onbekende tijdvak valt nu eindelijk wat nieuws te melden. Jelle Boonstra vond in de indexen van het (private) Rosenberg archief in het inmiddels sterk geïndustrialeerde kustplaatsje ten zuiden van Houston een knipsel uit de Houston Post van 1963. Galveston ligt maar net over de brug vanaf Houston Space Center, waar ze de Apollo-raketten naar de maan praatten, en een immense Apollo stuwraket voor de deur. Casey Edward Greene was zo vriendelijk in het instituut ( en voor vijf dollar) naar de film met de krantenpagina te zoeken.

Er is al veel gezegd over de Bon Jour, zoals het schip in het Nord-tijdperk nog heette. Het zou in januari 1963 via Vlissingen al naar Galveston zijn gevaren - met in Brest nog een stop van zeven dagen voor reparaties aan de stuurinrichting. Uiteindelijk zou het schip op 4 maart voor de Texaanse kust zijn verschenen. De geldschieters uit die staat zouden de apparatuur vervolgens hebben gekocht (Gordon McLeondon gebruikkte een deel van de zenders vervolgens bij KILT in Houston, het zusterstation van zijn beroemde KLIF in Dallas) Op 18 december zou het schip vervolgens weer zijn gekocht door de Atlanta groep. Daarna ging het meteen naar Greenore, enfin - het verhaal is bekend - vandaar naar de Engelse Theemsmonding.

Het verhaal uit de Houston Post laat echter een ander licht op de gebeurtenissen schijnen. Het verhaal is van 1 september, volgens de krant is het schip nog maar net aangekomen in Galveston, waar het wat achterafjes is aangemeerd bij Pier 37. Belgische bemanningsleden zijn net gedrost en de apparatuur is er volgens dit voorpaginaberichtje (met een doorlees op pagina 10) nog nog maar recentelijk afgehaald. Op de foto is te zien dat het schip behoorlijk in shipshape is, het ziet er prima uit, en kennelijk is de mast er afgehaald om de Atlantische oceaan te kunnen kruisen.

Gespeculeer te over in het verhaal: zou het schip soms zijn als een stoorzender tegen de Russische propaganda zijn gebruikt of als een relay van de Voice of America? Kennelijk konden de verslaggevers de grote nieuwsgierigheid die ze met het verhaal opwierpen zelf weer goed bedwingen, want het is de enige keer dat deze grote krant uit Houston over het schip schreef.

Qua informatie misschien niet betrouwbaar - qua datum wel, zegt archivaris Casey Greene - aan de acuratesse van de inboeker van het verhaal in 1963 hoeft niet te worden getwijfeld.