Maquette REM eiland bij TROS
"No guts, no glory'", staat als tekst bij de grote maquette van het REM-eiland waarmee de TROS in de hal van het hoofdkantoor in Hilversum naar het eigen verleden kijkt. Niet te missen, dit stukje historie van de omroep, die het aan wal met veel doorzettingsvermogen uiteindelijk tot de A-status schopte. Heel aardig ook meteen - zo'n terugblik. Bij Veronica hebben ze het anker voor het gebouw destijds al niet eens meer meeverhuisd, en het is er vergeefs zoeken naar brulboeien of foto's uit die tijd.
Na alle tromgeroffel lijkt de herinnering aan de zeezenderdagen in het radiokantoor te Naarden vergoed verstorven te zijn.
De "REM" bij de TROS is knap nagemaakt en kwam er een jaar of wat geleden op initiatief van voorzitter Karel van Dodewaerd, weet ex-TROS Poster-producer Juul Geleick desgevraagd te melden. Da's mooi, want ik besloot er zelf maar even niet naar te vragen, toen ik op Juul's voorspraak alle masterbanden en -DAT-jes kon komen inladen van alle belangrijke TROS-jingles. Die staan sinds jaar en dag in de computer bij de TROS - de DAT-tapes en de analoge banden zijn daarmee 'overtollig' geworden en sinds deze maand geschonken aan het Genootschap Radiojingles en -tunes, die er nog eens mooie dingen mee wil doen. Ali van der Kolk, secretaresse van de programmadirecteur hielp met een speciaal karretje met inladen. Niet het soort moment om dan nog lang te blijven dralen, wie weet bedenkt iemand zich dan weer.
De complete tekst dan maar bij de REM-maquette. "No guts, no glory" dus. Gevolgd door de tekst: "In de zomer van 1964 begon de REM, de Reclame Exploitatie Maatschappij, haar radio- en televisie-uitzendingen. Dit werd en dermate groot succes, dat overheidsingrijpen niet uit kon blijven. Het REM-eiland werd weliswaar in beslag genomen door de autoriteiten, maar niets kon de uit het REM-project ontstane omroepvereniging TROS weerhouden uit te groeien tot De Grootste Familie van Nederland."
Waarvan acte.
Na alle tromgeroffel lijkt de herinnering aan de zeezenderdagen in het radiokantoor te Naarden vergoed verstorven te zijn.
De "REM" bij de TROS is knap nagemaakt en kwam er een jaar of wat geleden op initiatief van voorzitter Karel van Dodewaerd, weet ex-TROS Poster-producer Juul Geleick desgevraagd te melden. Da's mooi, want ik besloot er zelf maar even niet naar te vragen, toen ik op Juul's voorspraak alle masterbanden en -DAT-jes kon komen inladen van alle belangrijke TROS-jingles. Die staan sinds jaar en dag in de computer bij de TROS - de DAT-tapes en de analoge banden zijn daarmee 'overtollig' geworden en sinds deze maand geschonken aan het Genootschap Radiojingles en -tunes, die er nog eens mooie dingen mee wil doen. Ali van der Kolk, secretaresse van de programmadirecteur hielp met een speciaal karretje met inladen. Niet het soort moment om dan nog lang te blijven dralen, wie weet bedenkt iemand zich dan weer.
De complete tekst dan maar bij de REM-maquette. "No guts, no glory" dus. Gevolgd door de tekst: "In de zomer van 1964 begon de REM, de Reclame Exploitatie Maatschappij, haar radio- en televisie-uitzendingen. Dit werd en dermate groot succes, dat overheidsingrijpen niet uit kon blijven. Het REM-eiland werd weliswaar in beslag genomen door de autoriteiten, maar niets kon de uit het REM-project ontstane omroepvereniging TROS weerhouden uit te groeien tot De Grootste Familie van Nederland."
Waarvan acte.
Foto 1: Knap nagemaakt, het REM-eiland in de hoogtijdagen
Foto 2: Niet te missen, rechts van de TROS ingang in HilversumBest
Foto 3: Maquette Rem eiland
Foto 4 & 5: De jingle-oogst van de TROS, een karretje vol mastertapes.
Foto 6: De REM in 1994 (helicopterfoto Jelle Boonstra)
Tekst & foto's: Jelle Boonstra