Walter Zwart's Monique historie deel 10
Dit is deel 10 van de 33-delige serie verhalen van Walter Zwart (DJ Walter Simons) over Radio Monique. Met in dit hoofdstuk onder andere: "in de zomer van 1985 organiseerde Radio Monique diverse activiteiten aan de Spaanse Costa Brava. Walter Simons doet een reisverslag".
Aan tendertrips van acht tot veertien uur was ik inmiddels gewend geraakt, maar 24 uur lang in een touringcar zitten temidden van een uitzinnige vakantiemenigte was wel even wat anders. Met bestemming Lloret de Mar was ik in juli 1985 vanuit Raamsdonksveer vertrokken naar het zonnige zuiden.
Een aantal maanden eerder was bekend gemaakt dat Radio Monique in de zomer promotieactiviteiten zou organiseren aan de Spaanse Costa Brava. Drive-in shows en radiouitzendingen, ondersteund door een heus promotieteam.
Eerder was via de zender een oproep gedaan om je voor dit team op te geven. Mijn vervoer naar Spanje was via Hotelplan geregeld. Het was niet helemaal toevallig dat deze reisorganisatie voor dit doel was ingeschakeld. Voor haar jongerenafdeling Club Escolette werd al vanaf de start van Radio Monique gratis reclame gemaakt. Maar daar stond natuurlijk wel iets tegenover. De post die luisteraars naar box 146, Playa de Aro, Spanje stuurde, werd door de chauffeurs van de reisorganisatie weer mee terug naar Nederland genomen en in Raamsdonksveer overhandigd aan Nico Volker. Met de eerstvolgende tender kon de post mee naar het zendschip.
Na een halve dag wachten in pretpark Magic Park werd ik opgepikt door Nico Stevens, die ik in Spanje zou aflossen. Vervolgens gingen we met de auto naar het 'bedevaartsoord' Playa de Aro. Midden jaren zeventig ontdekten toeristen dit vakantiestekje toen Radio Mi Amigo er de studio's vestigde. Silvain Tack, de grote baas van de zender, opende er een paar discotheken en maakte uitgebreide promotie voor Playa op zijn Vlaams/Nederlandse zender.
Playa de Aro werd groot en tot de dag van vandaag plukt het nog de vruchten van de bekendheid die het destijds verwierf.
Aangekomen bij het appartement maakte ik kennis met twee meisjes van het promotieteam, Anneke en Tanja. Zij hadden Playa de Aro als werkterrein, terwijl twee anderen Lloret bestookten met folders en uitnodigingen voor discotheken. Ook aanwezig in het appartement, was John Post van Veronica, met wie ik de komende weken de radio-uitzendingen en de drive-inshows zou verzorgen.
De organisatie van deze activiteiten was in handen van Mike, in radiokringen beter bekend als Maurice Bokkebroek, de Mi Amigo technicus van weleer. Hij was de enige die na het sluiten van de zender in Spanje was achtergebleven. Hij hield zich bezig met het leveren van geluidsapparatuur en trok tijdens het toeristenseizoen de Costa Brava langs met Drive-In Shows.
Bij Radio Playa de Aro had hij iedere dag tussen 14.00 en 15.00 uur zendtijd gehuurd. Vanaf het strand of in Magic Park, werden programma's gemaakt onder de naam Radio Monique. 
Er was nog een Radio Monique in de lucht. Vanuit een appartement in Lloret draaide een zekere Kees Nijsen non-stop muziek en de MMI-tapes van Tony Berk, Willem van Kooten, Eddy Ouwens en Vader Abraham.
Dezelfde zoals die in Nederland en België waren te ontvangen via de 963 kHz. Kees komen we later in het verhaal nog tegen, wanneer ik het ga hebben over Radio 558/819
Een paar weekjes werken in Spanje had wel iets. Voor het programma nog even lekker op het strand liggen, na afloop een duik nemen, lekker eten, 's-avonds een drive-in show en daarna nog even met z'n allen stappen in Playa. Het vreemde eraan was dat mensen je begonnen te herkennen. "Hé Simons, pilsje"? 
Tja, dat was wel even wat anders dan anoniem op de boot vertoeven. Monique was, ondanks dat het net een half jaar in de lucht was, al redelijk bekend bij de mensen. Dat had ik op de heenreis al ontdekt toen de chauffeur het idee had opgevat om mij aan de rest van de buspassagiers maar even voor te stellen. "Ja mensen, we hebben deze reis aan boord Walter Simons van Radio Monica, oh nee, Radio Monique". Wel was leuk het om te horen hoeveel mensen de zender al kenden.
Na een paar weken werd ik afgelost door Maarten de Jong. Nog wel met zijn been in het gips, maar dat kon hem er niet van weerhouden de vakantiemeute te gaan vermaken. Als eerste wilde ik natuurlijk weten hoe het aan boord was. Hij vertelde dat tijdens een storm het anker was gaan krabben en het schip op een andere positie lag. Gelukkig nog steeds in het Knock Deep met de Communicator van Laser 558 als buurvrouw.
Twee nieuwe discjockeys (Elly van Amstel en Arie Swets) waren voor een paar weekjes op proef geweest, maar zouden (voorlopig) niet meer terugkeren. Arie zat nog wel aan boord maar werd er met de eerstvolgende tender vanaf gehaald. Ook nieuw was Wim de Valk en hij zou een prima vervanger zijn voor Frits Koning. Met een paar dagen zou er een tender vertrekken waarop ik mee moest. Tijd dus om Spanje achter mij te laten en de lange terugreis weer te aanvaarden. Het was leuk om er even tussenuit te zijn, maar mijn hart lag inmiddels weer bij het rode bootje daar ergens op zee.......
© Tekst en foto's Walter Zwart