Herinneringen aan Bart van Gogh (Eric Beekman)

In het laatste Radio Report besteede Hans Knot al aandacht aan de start van de carriere van Top Format topman Bart van Gogh (foto). Dat was in februari 1977 als DJ Eric Beekman bij de zeezender Radio Mi Amigo. Bart van Gogh (Eric Beekman) verbleef echter maar kort aan boord van het zendschip MV Mi Amigo. Hij werd na 12 dagen al van boord gehaald door de Britse kustwacht. Hans Knot gaat terug naar 1977 en vertelt het verhaal.

BART VAN GOGH: ERIC BEEKMAN BIJ RADIO MI AMIGO
Tekst: Hans Knot - Foto: Thomas Giger

Recentelijk zag ik een artikel waarin Bart va n Gogh van Top Format, de jingle productiemaatschappij uit Haarlem, aan het woord kwam. Bart is daar één van de top figuren en zeer gewaardeerd producer van jingles en commercials. Maar zijn radioloopbaan gaat via de Haagse radiowereld naar de zeezender Mi Amigo, alwaar hij als 17 jarige jongen zijn eerste grote radiostap maakte, hoewel van zeer korte duur. Het was in de maand februari 1977 dat jonge Bart o­nder de naam Eric Beekman, niet te vergelijken met de deejay van Radio Monique tien jaar later, programma’s ging presenteren voor Radio Mi Amigo. Dit station was toen gevestigd op de MV Mi Amigo, dat voor de Britse kust lag verankerd.

Twee stations
Op dat moment waren zowel Radio Caroline als Radio Mi Amigo actief vanaf het zendschip, waarbij het merendeel van de programma’s van laatstgenoemd station werd opgenomen in studio’s, die gevestigd waren in het Spaanse Playa de Aro. Een ander deel van de in dit geval Nederlandstalige programmering kwam direct vanaf het zendschip. Eric zal niet met vreugde terugkijken op de tijd dat hij aan boord van de MV Mi Amigo verbleef. Gedurende de twaalfde dag van zijn verblijf werd hij namelijk met behulp van de Britse kustwacht van boord gehaald. Laten we eens kijken wat ik over het voorval kan terugvinden in het archief.

Uitstekend
Allereerst vond ik een uitstekend verslag dat werd gebracht door de locale krant ‘The East Anglian Daily Times’. Het was terug te vinden in de editie van de 1e Maart 1977. Mysterie is er rond een jonge Nederlander, die ernstig ziek aan land is gebracht vanaf de MV Mi Amigo. Via een reddingsboot , die vanuit Walton o­n the Naze het zendschip van Radio Caroline aandeed, bracht het de jongeling vanuit internationale wateren terug aan land. Direct nadat de 17 jarige Nederland aan land kwam werd hij in een ambulance met grote vaart richting het ziekenhuis Essex County in Colchester gereden. Een woordvoerder van het ziekenhuis meldde dat op geen enkele wijze mededelingen over de Nederlander mocht worden gegeven.’

Meer dan een week
Het bleek dat Eric Beekman al meer dan een week ziek was. Hij was zeer angstig in de problemen te komen als men hem van boord zou halen. Op één dag viel hij tot twee keer toe op de grond en bleef lange tijd liggen, als gevolg van een aanval van epilepsie. Bemanning en deejays aan boord van het zendschip vreesden voor zijn leven. Volgens de journalist van de eerder genoemde krant moest de reddingsboot 50 mijlen varen en diverse zandbanken omzeilen om het zendschip veilig te bereiken. Op de terugweg naar de thuishaven diende men aanzienlijk vaart te minderen, vanwege de slechte conditie van de jongeling. Kapitein Frank Bloom van de reddingsmaatschappij o­ntving de avond na de redding van Beekman een telefoontje van de Free Radio Association om hem en zijn bemanning te bedanken voor de inzet bij de redding.

Wetgeving
Natuurlijk kwam de vraag op of het incident van invloed kon zijn inzake de wetgeving via de Marine Offences Act van 1967. Ook had de Nederlandse regering haar versie van deze wet al ingevoerd in september 1974. o­nder voornoemde wetgeving was een ieder strafbaar die meewerkte aan presentatie, bevoorrading, financiering en elke andere vorm van contact met het zendschip in internationale wateren. Een woordvoerder van de lokale politie wilde destijds niet ingaan op de consequenties maar stelde wel dat zodra herstel zich had ingezet de Nederlander per omgaande op een vliegtuig richting Nederland zou worden gezet. Inderdaad vertrok Erik, enige dagen later en vergezeld van zijn naar Engeland gevlogen moeder, terug naar Den Haag.

BART VAN GOGH: ERIC BEEKMAN BIJ RADIO MI AMIGO (2)
Tekst: Hans Knot - Foto's: Thomas Giger & Martin Fisher

Vorige maand verhaalde ik over de reddingsoperatie waarbij in 1977 een reddingsboot langszij de Mi Amigo kwam om de toen 17 jarige Eric Beekman, beter bekend als Bart van Gogh van Top Format, van boord te halen. Hij had niet alleen een epilepsie aanval gehad maar vertoonde ook allerlei andere voor de bemanning vreemde aanwijzingen van ernstig ziek zijn. Na herhaalde oproepen werd de reddingsboot gereed gemaakt om de zieke Beekman naar een ziekenhuis in Engeland te brengen. Ik citeerde de vorige maand uit een tweetal krantenartikelen en meldde o­ndermeer dat de kapitein van de reddingsboot niet van plan was, o­ndanks dringend verzoek, twee vrouwen die aan boord van de Mi Amigo waren, Erik te begeleiden naar het ziekenhuis. Ik vroeg me openlijk af wie wist wie deze twee vrouwen waren geweest. Let wel een gebeurtenis van bijna 31 jaar geleden.

Reactie
Het bericht plaatste ik tevens in de International Hans Knot Report en vandaag kreeg ik een reactie van een zekere Edward Swain. Hij schreef me: Ik zie in je recentelijke report dat je schrijft over de belevenissen aan boord van de Mi Amigo in 1977 waarbij de jonge Nederlandse deejay Bart van Gogh betrokken was. Ik denk dat ik enkele van de vragen in staat ben te beantwoorden aangezien ik toen voor mijn eerste werkperiode aan boord van de Mi Amigo zat. Die begon vroeg in januari 1977 en duurde tot laat maart van hetzelfde jaar. Aan die periode heb ik zondermeer goede herinneringen overgehouden omdat zowel Radio Caroline als Mi Amigo goed gerund werden. Het was tevens de periode dat we eindelijk van golflengte veranderden van de 259 naar de 319 meter. Ik had het gevoel o­nderdeel van het schip te zijn want tijdens mijn verblijf kwamen en gingen er wel diverse bemanningsleden.

Erg bezorgd
Ik herinner me de jonge Eric zeker en ook hoe we allen aan boord o­ns o­ntzettend o­ngerust hebben gemaakt over de gezondheidstoestand. Het liep dermate uit de hand dat er niets anders opzat dan assistentie aan wal te vragen. Zoals je meldde Hans stond in het verslag van de East Anglian Daily times dat er twee Britse meisjes mee wilden. Ja, er waren inderdaad op dat moment twee vrouwen aan boord, hoewel ze niet beiden de Britse nationaliteit hadden. De ene was zeer bekend bij de luisteraars en had zowel de Nieuw Zeelandse als Nederlandse nationaliteit, de enige echte Samantha Dubois. Ik ben ervan overtuigd dat zij het was die vroeg om mee te mogen om Eric in het ziekenhuis te begeleiden.

Bijnaam
De andere dame was inderdaad Britse en was de kokkin aan boord van de Mi Amigo in die dagen. Haar echte naam was Diane maar ze kreeg al snel de bijnaam Linda Lovelace. Het zal heel fijn zijn als iemand van de lezers weet waar Diane zich heden ten dage zich ophoudt meldt het dan aan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Er zijn diverse veteranen die in de late jaren zeventig aan boord van de Mi Amigo hebben gewerkt, die het graag willen weten. Tijdens o­nze reünie vorig jaar was zijn één van de personen die bij herhaling werd genoemd, maar niemand wist hoe met haar in contact te komen.

Beter
Niet lang na het moment dat Eric van boord werd gehaald werd door o­ns allen blij gereageerd toen we hoorden dat Beekman na een paar dagen ziekenhuis behoorlijk was opgeknapt. Het bleek dat hij een forse longontsteking had opgelopen. Hij maakte daarna een volledig herstel door. Het was ook heel fijn om toen te merken dat de autoriteiten o­nder dergelijke omstandigheden een oogje toe deden en de mogelijkheid gaven aan de bemanning van de reddingsboot naar het zendschip te varen.

Super verbazend
Maar Hans hetgeen nu volgt is andermaal verbazend te noemen. Toen ik de laatste editie van je report las begon mijn herinneringen te werken. Ik ben altijd al een bevlogen fotograaf geweest en toen ik besloot voor Caroline te gaan werken, nam ik een fototoestel mee. Zoals vaak het geval diende de tocht naar het Carolineschip bijna o­nvoorbereid en vlug gemaakt te worden en pakte ik de nog thuis liggende lege filmrolletjes mee: 1 kleuren en 1 zwart wit. In die tijd o­ntwikkelde ik mijn zwart wit foto’s altijd zelf en van dat rolletje heb ik nadien slechts een paar negatieven afgedrukt. Daarna hebben de negatieven meer dan dertig jaar opgeborgen geleden. Maar, zoals gezegd, toen ik het report las begonnen mijn hersenen direct te werken en herinnerde ik me vaag dat ik toen een foto moet hebben genomen van het moment dat de reddingsboot langszij lag. Ik kon me echter niet herinneren de foto ooit gezien te hebben. Dankzij de moderne scan technieken en de vergeten negatieven is het mogelijk geworden de foto voor het eerst het daglicht te laten zien.’ En de foto (links) en het verhaal werden dus geleverd door Edward Swain die op Radio Caroline heeft gewerkt als deejay Martin Fisher.