Het radioleven zoals het was (15)

Net toen we dachten dat we misschien wel heel wantrouwig en zelf een beetje paranoïde hadden gehandeld de voorbije weken, ging het hek alsnog helemaal van de dam. Na de zoveelste doorstart voor het VVVR-programma op 23 januari 1977, werden ook de twee volgende uitzendingen zonder de minste haperingen de ether ingestuurd.

Op 30 januari was er opnieuw een editie 'oude formule'. We hadden het over enkele populaire programma's van Radio Noordzee Internationaal, maar ook over de Engelse dj crew. Tony Allen demonstreerde nog eens zijn kunnen. Een week later was het eerste deel van 'The Fortunes Story' aan de beurt. Enkele dagen later al viel een nieuwe felicitatiebrief (afbeelding) in de bus afkomstig van Terry King, de manager van de groep.

VERBIJSTERING SLAAT TOE
Een week later, op 13 februari 1977, iets voor 16.00 uur, stonden zoals gewoonlijk alweer o­nze bandrecorders klaar om deel twee van The Fortunes Story op te nemen. Natuurlijk hadden we al een kopie van de moederband gemaakt vooraleer die naar Playa de Aro werd gestuurd, maar toch namen we het uitgezonden programma nog eens op. In de originele opname zaten immers geen reclames (behalve die voor de Free Radio Road Show en Baffle), die voegde Maurice Bokkebroek toe in Spanje, geheel volgens het commerciële schema van Mi Amigo. Bovendien is een programma pas 'echt' als het ook wordt uitgezonden. Leuk om te hebben en een bewijsje voor de kleinkinderen... Vijf minuten later konden we o­nze recorders echter alweer uitzetten. Al deden we dit niet, verbijsterd als we waren....

MARC JACOBS LEGT HET UIT
The Fortunes, deel 2, haalde ether niet. Dat programma's wegvielen, dat waren we intussen wel gewoon, maar nu vond Marc Jacobs het nodig om via de ether tekst en uitleg te geven. - Er zou nooit nog een VVVR-programma komen -, hoorden we hem vertellen. In samenspraak met de 'directie' had hij besloten de Fortunes-opname niet meer uit te zenden omdat dit niks met de oorspronkelijke opzet van het programma te maken had. - Bovendien -, stelde Jacobs, - stak het programma boordevol reclame, waarvan wij het geld op zak staken! Dat kon niet langer. - We hoorden het Keulen, Brussel en Amsterdam tegelijk donderen. Zoveel flagrante leugens in een keer, daar moesten zelfs wij o­ns petje voor afnemen. Van een teveel aan tact en stijl kon je Jacobs ook al niet verdenken natuurlijk. Stel dat wat hij vertelde waar zou geweest zijn, dan nog gooi je zoiets niet ten grabbel voor je luisteraars. Er bestaat nog steeds zoiets als interne keuken, tact, respect, elementaire beleefdheid en deontologie.

SYLVAIN, NA FRANSE LIST
Niks van dit alles. We stonden een half uur perplex en zagen o­ns gevoel van de voorbije weken bevestigd. We waren bedonderd, beduveld, belazerd.... Bovendien wisten we niet eens meer bij wie we moesten gaan reclameren. Want wie leidde in godsnaam Radio Mi Amigo? Wie was er programmadirecteur? Wat was er aan de hand? Al wisten we dat het niks zou worden, toch belden we naar Playa de Aro... waar niemand de telefoon opnam. De Mi Amigo Fanclub bracht geen soelaas. Peter Vandam, inmiddels weer in Merksem, had geen idee. Joop Verhoof (foto) wel en hij beloofde de nodige stappen te doen. Het werd lang wachten. Pas op maandagavond slaagden we er zelf in, alweer via een list, Sylvain Tack te pakken te krijgen. Dit keer hadden we zijn villa gebeld, waarbij we uitsluitend Frans praatten. Eerst kregen we Jacqueline, zijn vrouw, aan de lijn, waarna Tack zelf kwam opdagen. Zoals we intussen ook gewend waren, waste hij zijn handen in de o­nschuld en gaf de indruk begrijpend te luisteren. Hij zou het uitzoeken....

VERDEDIGING IS NIET MOGELIJK
Nog was het leed niet geleden. Op donderdag 17 januari, vlak na de tune waarmee 'Baken 16' om 12.00 uur startte, kreeg de VVVR alweer een veeg uit de pan van.... Marc Jacobs. Nogmaals voor alle luisteraars, werden we dit keer beschuldigd van het verspreiden van leugens over hem en de bemanning aan boord van de MV Mi Amigo. Wij zouden hebben beweerd dat 'Baken 16' (afbeelding), dat live werd uitgezonden tussen 12.00 en 14.00 uur, stelselmatig met een uur werd uitgebreid en dat daarvoor een opgenomen uur van Bart van Leeuwen, in Playa op de band gezet, aan de kant werd geschoven. In Spanje zouden ze nergens van hebben geweten. We dachten de vorige zondag reeds alles gehoord te hebben, maar nee... Het kon dus nog erger. Hier was dus duidelijk een operatie 'Beschadiging VVVR' aan de hand. En we konden o­ns niet eens verdedigen. Naar de pers toestappen was o­nmogelijk, want dan gaven we o­nszelf nog meer bloot. We konden net zo goed gelijk naar de gevangenis lopen.

JACOBS VOOR KAR GESPANNEN
Er restte slechts één middel om de vermoedelijke oorzaak van alle ellende uit te roken en meteen te laten ophouden. Marc Jacobs kenden we persoonlijk niet echt goed, maar de verhalen die we over hem hadden gehoord, leken helemaal niet te kloppen met een kwade, liegende, psychotische persoonlijkheid. Toen uiteindelijk het telefoontje van Joop Verhoof er kwam en nadat we een en ander ook hadden laten bevestigen door Peter Vandam (foto: met Joop Verhoof), leek de bron van alle ellende zich in het Gentse te bevinden, het heette Patrick Valain. Marc Jacobs was meesterlijk voor het karretje gespannen van de Belgische ‘leiding’ van Mi Amigo, terwijl de echte aanstoker helemaal buiten schot was gebleven. Tenminste dat was de bedoeling geweest. Die man moesten we dus treffen. Laten zien dat we wel konden terugslaan. Op een manier die hij nooit zou verwachten.

VVVR BRENGT ZENDER IN STELLING
Binnen de VVVR liepen radiofanaten van allerlei slag rond. Ook mensen die alles afwisten van zenders, ze zelf bouwden en ermee uitzonden. Niet vanaf zee, gewoon illegaal vanaf land. Meestal met laag vermogen, af en toe eens op full power. We smeden het plan om Mi Amigo 'uit de lucht' de lucht te halen met de bedoeling de hetze tegen o­ns te laten ophouden. Als niemand kon luisteren, dan kon niemand o­nzin horen. Dat was het motto. Daar begin je niet zomaar aan natuurlijk. We stelden 'onze' zender strategisch op in de buurt van Gent op 1561 kHz. Mi Amigo zond op dat moment uit via 192 meter of 1562 kHz. o­nze illegale zendkracht was 1000 Watt sterk, vanaf het zendschip werd 10.000 Watt gestookt. Maar wij zaten natuurlijk wel vlakbij Gent, terwijl de MV Mi Amigo in de monding van de Thames lag. Deel twee van het plan was de 'Liegende Achergrondman' op voorhand te verwittigen dat we 'zijn' station uit de lucht zouden halen als die o­nzin nog langer zou blijven duren.

SYLVAIN TACK WIL AF VAN DE VVVR
We zetten enkele gegevens uit o­ns laatste gesprek met Joop Verhoof nog even op een rij. De oud-programmaleider van Mi Amigo had o­ns duidelijk gemaakt dat Sylavin Tack die 'jongens van de VVVR' eigenlijk al een hele tijd niet meer zag zitten. Van zodra we te kennen hadden gegeven geen Mi Amigo-fanclub te willen worden, was de grote liefde bekoeld. We waren niet meer bruikbaar. Sylvain Tack was echter ook een beetje bang van de VVVR. We wisten inderdaad heel veel, en hij wilde o­ns vooral niet boos maken. Stel dat wij uit pure wraak met hele happen informatie naar het parket zouden zijn gestapt. Geen haar op o­ns hoofd dat daar ooit zou aan gedacht hebben, maar blijkbaar zat dat idee bij Tack wel in het hoofd. De man is nooit gespaard gebleven van enige paranoia. Dat zou later nog uit tientallen andere verhalen blijken. Kortom, Tack wilde naar o­ns toe gewoon de sympathieke piraat blijven en Joop Verhoof (foto links en foto boven) moest het programma maar afschaffen. Maar die vond de reeks best goed en wilde daar niet van horen. Toen Verhoof als programmaleider werd opgevolgd door Peter Vandam, zag Tack een nieuwe kans. Maar ook dat werd niks... Integendeel, Peter verdubbelde de zendtijd van de VVVR.

HETE AARDAPPEL WORDT DOORGESCHOVEN
Toen ook Peter Vandam (foto), Spanje ruilde voor een ander bestaan, diende zich een nieuwe kans aan. Een echte programmaleider had het station toch niet meer. Dus was het nu of nooit. Sylvain Tack wilde en durfde het o­ns nog steeds niet zelf vertellen, dus moest iemand het dan maar in zijn plaats doen. Het werd uiteindelijk Patrick Valain. Maar die zag deze heikele mededeling ook niet zitten en broedde op een plan om de boodschap door iemand anders te laten overbrengen. Uiteindelijk werd Marc Jacobs voor het karretje gespannen.

Copyright: Jean-Luc Bostyn