Herinneringen aan Samantha Dubois

op . Gepost in Caroline Archief

Samantha DuboisOp 12 januari 1977 stond Ellen Kraal voor de Amsterdamse rechtbank. Ellen Kraal was werkzaam als DJ Samantha Dubois (foto) voor Radio Caroline op de MV Mi Amigo. Samantha stond terecht voor overtreding van de Nederlandse anti zeezender wet. Drie voormalig collega's van Samantha hadden belastende verklaringen tegen haar afgelegd. Lees nu wat Samantha destijds tegen Buster Pearson vertelde over deze rechtszaak.

SAMANTHA DUBOIS: "IK GA TERUG NAAR HET ZENDSCHIP"
Tekst: Hans Knot - Foto's: Hans Knot en Theo Dencker

Het lijkt een geweldige stap terug in de tijd door U mee terug te nemen naar de maand januari 1977, op de kop af dertig jaar. Maar wel met een herinnering die mezelf bijstaat als de dag van gisteren. Op de 2e woensdag in die maand vond er een rechtszaak plaats waarbij een veroordeling plaats vond middels de getuigenis van een aantal boordmedewerkers van de MV Mi Amigo. Een beschamende dag voor Ellen Kraal alias Samantha Dubois, maar ook vooral voor de drie personen die voorheen collega’s van haar waren en tegenover de politie eerder belanstende verklaringen over haar hadden afgelegd. Dit om zichzelf meer te kunnen vrijpleiten van uitgebreide berechting.

Buster PearsonSamantha was door de rechter opgeroepen te verschijnen voor de rechtbank wegens het overtreden van de Nederlandse anti zeezenderwet van September 1974, waarin o­ndermeer vermeld stond dat het aan de bezitters van een Nederlands paspoort verboden is om deel te nemen aan uitzendingen van radiostations gevestigd in internationale wateren. Laten we eens kijken wat Samantha (Ellen Kraal) er destijds zelf, enkele dagen later, over zei tegen Ronald C ‘Buster’ Pearson (foto), destijds hoofdredacteur van het Engelstalige Monitor Magazine: ‘Ik ging naar de rechtbank op 12 januari en wel die in Amsterdam is gevestigd. Ik besloot me erzelf te gaan verdedigen omdat het inhuren van een advocaat me voor deze zaak veel te veel geld kostte. Het bleek dat er in de rechtbank liefst drie getuigen waren opgeroepen om te verklaren dat ik als zijnde Samantha Dubois radiouitzendingen had verzorgd voor Radio Caroline aan boord van het zendschhip MV Mi Amigo. Respectievelijk waren het alle drie bekenden van mij, namelijk oud collega’s Guenther de kok, Derek de generator o­nderhoudstechnicus en Jan één van de bemanningsleden. Echt de Nederlandse rechtsspraak is een lachertje en ik schaam me ervoor de Nederlandse nationaliteit te bezitten. Allereerst maakt men er niet gebruik van een o­nafhankelijke jury. o­ndanks eerdere verklaringen tegenover de politie stelde het bemanningslid Jan tijdens de rechtzitting mij nog nooit eerder te hebben gezien en dat hij mij dus ook niet als Samantha kende. Dit verbaasde me ten zeerste. Wanneer een dergelijke verklaring in het Brits Gerechtshof zou worden gegeven dan zou meteen de tweede getuige dienen te verschijnen om het voorafgaande te weerleggen. Maar nee, dit gebeurde niet. Jan werd slechts door de rechtbank verteld dat wanneer hij eventueel meineed zou plegen er de kans zou zijn dat hij tot een gevangenisstraf van zes maanden zou kunnen worden veroordeeld. Maar daar bleef het, wat Jan betrof, verder bij.

Ikzelf werd veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie weken en een proeftijd van twee jaren. Dus wanneer ik binnen twee jaren weer zal worden opgepakt mag ik die drie weken zitten. Maar om aan alle o­nduidelijk een eind te maken kan ik je stellen terug te gaan naar het zendschip. Ik zal de vastgekoppelde boete ook niet betalen, hetgeen betekent dat ik daarvoor ook nog eens veertig dagen het gevang in mag.

En dan te bedenken dat de enige reden, dat ik voor de rechter diende te verschijnen, de o­ndertekening van een verklaring o­nder ede, door eerder genoemd drietal, was. Zij hadden daarin verklaard tezamen met mij aan boord te hebben geleefd en dat ze me hadden gehoord terwijl ik uitzendingen in het Engels verzorgde.’

Samantha kwam dus in die dagen er heel eerlijk vooruit dat ze werd veroordeeld. Sommige anderen, die in die periode werden veroordeeld in Nederland, verstopten zich en kwamen ook nadien niet met een verklaring. Buster Pearson merkte nadien terecht op: ‘Wanneer er meer van deze vooruitstrevende eerlijke persoonlijkheden binnen de zeezenderwereld zouden zijn, zou de toekomst voor de zeezenders zeker voorspoediger zijn. “

Jammer genoeg zijn noch Buster Pearson nog Samanatha Dubois niet langer bij o­ns. Gedurende de laatste drie radiodagen in Amsterdam, werd tijdens de reuniës, die plaatsvonden, telkens spontaan door één van de deelnemers namen opgenoemd van presentatoren, die niet meer met o­ns zijn. Jammer genoeg hoorden Buster en Samantha niet tot de genoemden, moge het de volgende keer wel gebeuren!