De KRO en de zeezenders

Hans Knot neemt o­ns mee terug naar januari 1973. Voor de Nederlandse kust liggen op dat moment drie zeezenders: Radio Veronica, Noordzee en Caroline. In het KRO blad Studio staat een ingezonden brief over de zeezenders. De brief is van Jacques Grijpink, plaatsvervangend hoofd informatie van de KRO TV. Hans Knot blikt terug.

Soms ben je in het archief op zoek naar een totaal ander iets en bots je tegen iets aan dat gigantisch de aandacht trekt. Zo ook deze avond toen ik, ter voorbereiding van de radiodag, wat artikelen aan het doorlezen was inzake Radio Caroline in de periode 1972/1973. In het plakboek van 1973 kwam ik ook een ingezonden brief tegen van Jacques Grijpink, inderdaad plaatsvervangend hoofd informatie van de KRO TV in die tijd. Het werd geplaatst in het programmablad van de KRO, ‘Studio’. Aan de ene kant brak hij een lans voor de zeezenders, aan de andere kant wist hij niet waar hij over praatte.

We citeren uit Studio van januari 1973
‘Er tekent zich een vilein, antikapitalistisch complot af dat beoogt een einde te maken aan het lucratief bedrijf van de piratenzenders voor de Nederlandse kust. Dat gebeurt nadat eerdere pogingen van grovere aard schipbreuk hebben geleden. Door het uitlokken immers van de incidenten op en rond de zendschepen en door het infame beschuldigen van spionage is getracht de activiteit van wakkere o­ndernemers in diskrediet te brengen. De regering ‘De Jong’ ging er bijna door overstag. Maar de vrije zenders zijn goddank nog op vrije zee en blijven zenden. Ook toen nota bene de VVD staatssecretaris Vonhoff van een later, maar al lang weer vergeten, kabinet, in een o­nbekookt ogenblik uitriep dat hij afwilde van dat gedonder op het continentale plat.’

Verkeerd voorgelicht
Een mooier voorbeeld vanuit de publieke omroep voor het behoud van de zeezenders kan ik me persoonlijk uit die tijd – de begin jaren zeventig – niet herinneren. Grijpink ging verder in op de komst van nieuwere stations, zoals het herboren Radio Caroline en andere verwachte projecten, die de vloedlijn van de Nederlandse kust zouden betreden om hun centen daar te gaan verdienen. ‘Radio Capital en Admiral Radio worden verwacht en daar blijft het niet bij. Straks maken talloze wiegende zendmasten o­nze horizon tot een kartelrand. En dan zal de regering wel moeten ingrijpen en dus het verdrag van Straatsburg moeten ratificeren.’ Grijpink ging duidelijk in op geruchten van een eventuele nieuwe o­nderneming, Admiral Radio – een station dat in werkelijkheid niet bestond en slechts op papier (in de krant dus) tijdelijk tot leven was gebracht door een stelletje , dat probeerde te o­nderzoeken in hoeverre de kranten betrouwbaar waren met hun berichtgeving.

Ruim 2,5 jaar eerder
Dat Grijpink niet geheel op de hoogte was bleek het noemen van ‘Capital Radio’ in januari 1973, heel lang na het stranden van Capital Radio’s MV King David op het strand van Noordwijk en zeker ook na het faillissement van de IBS, met kantoor in Bussum. Hij schreef namelijk verderop in zijn verhaal: ‘Van Capital Radio weten we in elk geval dat het Bussumse echtpaar Thomason-Beydals mede aan de touwtjes trekt. Ik heb lange tijd geloofd dat dit echtpaar niet bestaat. Het zou dan wel The International Broadcasting Society hebben opgericht en elk jaar een internationale prijs uitreiken, maar het was te mooi om waar te zijn dat al die toestanden in een Gooise serre werden uitgedacht.’

Dat Capital al verleden tijd was wist hij niet
Grijpink was wakker geschud door de één of ander want hij kwam tot realiteit met de opmerking: ‘Het echtpaar is echt. Dus laten we niet spotten met de komst van Capital Radio en Admiral Radio en wie weet wat al niet meer. Vuige plannen staan op stapel. Er gaan vreemde dingen gebeuren aan de kim. Nederland let op uw vuile Saeckjes.’

Aldus het plaatsvervangend hoofd info van de KRO televisie. Leider van een afdeling verantwoordelijk voor degelijke informatie die echter totaal de spijker missloeg door een project als Capital Radio als nieuwkomer te noemen, 27 maanden nadat het station voorgoed uit de ether was verdwenen. Grijpink maakte nog wel een mooie carrière door in 1976 de KRO te verlaten en aan de wieg te staan van de regionale Omroep Brabant, waar hij tot zijn pensioen in 1987 bleef werken. In 2003 kwam hij op 77-jarige leeftijd te overlijden.