Herinneringen aan Discofoon transistor radio
Hans Knot neemt ons met een aantal herinneringen mee terug naar de jaren 1963 en 1964. In het gezin van Hans Knot werd in 1964 een Discofoon transistor radio (foto) aangeschaft, als tweede radio, om naar de verschillende zeezenders te kunnen luisteren. Discofoon was destijds een eigen merk van V&D. Daar was in die tijd bij "De Discobar" ook het blad "Platen Nieuws" verkrijgbaar. Lees nu het verhaal met historische foto's en scans.
LUISTEREN NAAR DE ZEEZENDERS OP DISCOFOON TRANSISTOR RADIO
Tekst: Hans Knot - Scans: Archief Hans Knot - Foto's: Ton Bodenstaff
Ton Bodenstaff uit Leiden deed recentelijk bij zijn moeder op de tuinvereniging een uiterst opmerkelijke ontdekking. Het is de ‘Discofoon’, een transistorradio die je niet op internet zal aantreffen, behalve nadat ik dit verhaaltje heb laten plaatsen via MediaPages.
Discofoon stond voor 100% verbonden aan de firma Vroom en Dreesmann. In de jaren zestig heeft men enkele jaren lang 'De Discobar' gehad waarbij een 'eigen' blaadje over muziek gratis was te krijgen. Zogenaamd alleen voor de klanten, niet klanten konden een exemplaar tegen betaling van 20 cent meenemen.
Het blaadje, dat trouwens niet zo uniek was, gezien ook andere platenzaken het liggen hadden, maar dan zonder de stempel van 'V&D discobar', bracht veel nieuws over artiesten maar vooral allerlei informatie rond de artiesten.
In mijn archief is nog een exemplaar terug te vinden van januari 1963, een nummer dat op zich ook wel weer bijzonder is te noemen gezien het de eerste keer was dat Skip Voogd de scepter over de redactie van het blaadje voerde. Enkele van de pagina’s zijn hierbij afgedrukt.
Discofoon was tevens de naam voor het platenlabel dat door de firma Vroom en Dreesmann werd gevoerd. Op single kwamen heel veel nummers uit, die tegelijkertijd in de hitparade stonden. Alleen dan waren ze door 'tweederangs artiesten' ingezongen en was het vinyl ook aanzienlijk goedkoper dan de normale singles. Ook een serie verzamel LP’s waaronder een collectors item, getiteld 'Downbeat' werd op het Discofoon label op de markt gebracht.
Tenslotte stond de naam Discofoon dus in lijn met de door jou aangeschafte transistorradio. Ik denk dat de transistor alleen het jaar 1964 aan te schaffen was. En zover bekend waren er twee kleuren, de paarse als wel de bruine. Thuis hadden wij de beschikking over een Sharp transistorradio, in de kleur blauw.
Onenigheid inzake de transistor deed deze eens door de keuken vliegen. Hij was nog heel maar om onenigheid te voorkomen, tussen vooral mijn oudere broer en mij, over het te kiezen radiostation - lees gerust zeezender - verscheen de bruine Discofoon in huize Knot om jaren lang gebruikt te worden alvorens eind jaren zestig de aanschaf van een Grundig ontvanger, compleet met lange golf en zes kortegolfbanden, een einde maakte aan de klinkende loopbaan van de Discofoon transistorradio.
Afbeeldingen hier onder1 t/m 3: Maandblad V&D Discobar van juni 1965
Afbeelding 4: V&D personeelsblad Cassalade van juni 1968
Met dank aan Bert Bossink
LUISTEREN NAAR DE ZEEZENDERS OP DISCOFOON TRANSISTOR RADIO
Tekst: Hans Knot - Scans: Archief Hans Knot - Foto's: Ton Bodenstaff
Ton Bodenstaff uit Leiden deed recentelijk bij zijn moeder op de tuinvereniging een uiterst opmerkelijke ontdekking. Het is de ‘Discofoon’, een transistorradio die je niet op internet zal aantreffen, behalve nadat ik dit verhaaltje heb laten plaatsen via MediaPages.
Discofoon stond voor 100% verbonden aan de firma Vroom en Dreesmann. In de jaren zestig heeft men enkele jaren lang 'De Discobar' gehad waarbij een 'eigen' blaadje over muziek gratis was te krijgen. Zogenaamd alleen voor de klanten, niet klanten konden een exemplaar tegen betaling van 20 cent meenemen.
Het blaadje, dat trouwens niet zo uniek was, gezien ook andere platenzaken het liggen hadden, maar dan zonder de stempel van 'V&D discobar', bracht veel nieuws over artiesten maar vooral allerlei informatie rond de artiesten.
In mijn archief is nog een exemplaar terug te vinden van januari 1963, een nummer dat op zich ook wel weer bijzonder is te noemen gezien het de eerste keer was dat Skip Voogd de scepter over de redactie van het blaadje voerde. Enkele van de pagina’s zijn hierbij afgedrukt.
Discofoon was tevens de naam voor het platenlabel dat door de firma Vroom en Dreesmann werd gevoerd. Op single kwamen heel veel nummers uit, die tegelijkertijd in de hitparade stonden. Alleen dan waren ze door 'tweederangs artiesten' ingezongen en was het vinyl ook aanzienlijk goedkoper dan de normale singles. Ook een serie verzamel LP’s waaronder een collectors item, getiteld 'Downbeat' werd op het Discofoon label op de markt gebracht.
Tenslotte stond de naam Discofoon dus in lijn met de door jou aangeschafte transistorradio. Ik denk dat de transistor alleen het jaar 1964 aan te schaffen was. En zover bekend waren er twee kleuren, de paarse als wel de bruine. Thuis hadden wij de beschikking over een Sharp transistorradio, in de kleur blauw.
Onenigheid inzake de transistor deed deze eens door de keuken vliegen. Hij was nog heel maar om onenigheid te voorkomen, tussen vooral mijn oudere broer en mij, over het te kiezen radiostation - lees gerust zeezender - verscheen de bruine Discofoon in huize Knot om jaren lang gebruikt te worden alvorens eind jaren zestig de aanschaf van een Grundig ontvanger, compleet met lange golf en zes kortegolfbanden, een einde maakte aan de klinkende loopbaan van de Discofoon transistorradio.
Afbeeldingen hier onder1 t/m 3: Maandblad V&D Discobar van juni 1965
Afbeelding 4: V&D personeelsblad Cassalade van juni 1968
Met dank aan Bert Bossink