Steve Conway (foto) begon in februari 1987 bij de zeezender Radio Caroline als nieuwslezer en later als DJ. Recent verscheen het boek "Shiprocked, life on the waves with Radio Caroline", waar in Steve Conway veel van zijn herinneringen over zijn periode bij Radio Caroline beschrijft. Met o.a. het breken van de zendmast, de raid op de Ross Revenge, het stoppen van de Nederlandstalige uitzendingen en de stranding van de Ross Revenge. Hans Knot las het boek en schreef een recensie.

SHIPROCKED, LIFE ON THE WAVES WITH RADIO CAROLINE
Tekst: Hans Knot

Shiprocked. Life on the waves with Radio Caroline.

Auteur: Steve Conway

Uitgever: Liberties Press, Dublin Ireland, 2009.

211 pagina's inclusief kleurenfoto's

ISBN: 978-1-905483-62-4

www.LibertiesPress.com  

Allereerst wil ik de vraag stellen aan diegene die geboren is voor, laten we zeggen, 1957. Heb je er ooit aan gedacht later te zijn geboren dan 1965 en daarbij ook naar boven hebt gehaald wat je echt gemist had aan de prachtige ontwikkeling in de begin jaren van de zeezenders in de zestiger jaren? We moeten ons zeer tevreden stellen omdat we de geboorte en de ontwikkeling van de transistorradio hebben meegemaakt tijdens onze jeugd, waarbij ook nog eens de gehele radiowereld veranderde. Voor diegenen die later zijn geboren was het er gewoon, of het de normale zaken waren in het dagelijkse leven. Die groep hoefde niet te vechten voor bepaalde vrijheden die wij nog niet hadden. Voor de meesten van ons was het hele gebeuren rond de zeezenders iets geheel nieuw. Een deel ervan wilde echt betrokken worden binnen deze tak van radio met als doel later een goede loopbaan te kunnen bewandelen. Ikzelf verloor mijn interesse in nieuwe stations grotendeels na het stoppen van Laser Hot Hits, in het tweede deel van de jaren tachtig. Zelfs luisterde ik een stuk minder naar de toenmalige uitzendingen van Radio Caroline. Wel nam ik van elke nieuwe deejay een paar programma's voor het archief op maar daar bleef het eigenlijk bij. Plotseling ben ik kortgeleden weer die programma's gaan afluisteren en dat kwam doordat ik het nieuwe boek ‘Shiprocked. Life on the waves with Radio Caroline', geschreven door Steve Conway had gelezen.

Het boek is geschreven door een persoon die niet binnen onze leeftijdscategorie is geboren, maar van een jongere generatie is. Steve Conway vertelt het verhaal van een jonge Ier die in een conservatieve katholieke omgeving in Ierland is opgegroeid. In 1984 besloot Steve dat het tijd was zijn spectrum te verbreden en gezien hij een van de eerste goed opgeleide computerexperts was besloot hij zijn brood te gaan verdienen in Engeland. Hij kreeg vrij snel een baan en binnen een paar dagen in zijn nieuwe woonomgeving ontdekte hij het geluid van Radio Caroline op zijn transistorradio. Hij had er een boel plezier aan en bovendien deed zich de gelegenheid voor in de weekenden actief te zijn in de bossen bij Purley (in de directe omgeving van Londen) en wel door zendapparatuur te installeren en te beheren voor een landpiraat. Daarom staat South East Sound bovenaan zijn CV als het gaat om radio-ervaring. Op die manier raakte hij snel bevriend met de in zeezenderkringen bekende John Burch van de Caroline Movement. Deze Burch organiseerde regelmatig trips naar het Carolineschip om er fans van mee te laten genieten en incidenteel ook een deel van de bevoorrading op zich te nemen. 

Het was in december 1985 dat Steve Conway voor het eerst een dergelijke tocht naar het Carolineschip, de MV Ross Revenge, ondernam. De tocht werd gemaakt vanuit het haventje van Strout, in de directe omgeving van de historische haven van Chatham.

Een andere persoon die hij niet veel later ontmoette was Richard Jackson, die Steve stimuleerde zich toe te leggen op het selecteren, herschrijven en voorlezen van het nieuws. Vele avonden oefenden ze en in november 1986 werd de allereerste demotape door Steve Conway opgenomen en opgestuurd naar het adres van Radio Caroline. Hij wachtte tevergeefs want een antwoord bleef uit. Toen hij andermaal contact opnam kreeg hij te horen dat de tape verloren was geraakt. Een nieuwe werd gemaakt en het was op 24 februari 1987 dat Steve Conway zijn eerste lange trip maakte vanuit de haven van Dover naar Duinkerken in Frankrijk en vanuit laatst genoemde haven met de tender, de MV Bellatrix, naar het zendschip in internationale wateren. 

Toen hij eenmaal op het schip als nieuwslezer was aangekomen probeerde collega Mark Mathews hem over te halen daarnaast ook radioshows te gaan presenteren, wat hij niet aandurfde en dus weigerde te doen. Twee van dergelijke verzoeken volgden en de derde was eigenlijk meer een commando dan een verzoek en was afkomstig van zendertechnicus Peter Chicago. Weigeren zat er niet meer in en het was tijdens zijn tweede weekend aan boord van de Ross Revenge dat Steve zijn eerste programma op Radio Caroline deed, waarna honderden zouden volgen. Zoals bij de meeste zeezender deejays het geval was werd Steve ook van een nickname voorzien en ging hij onder collega's door het leven als Steve ‘Condom' Conway. 

Vanaf dat moment brengt Steve een grote hoeveelheid herinneringen naar boven van datgene aan boord van het zendschip gebeurde gedurende de vele jaren dat hij er werkzaam was. Bijvoorbeeld vertelt hij over de plotselinge komst aan boord van het schip van de toenmalige eigenaar O'Rahilly. Hij stelt daarbij dat het de eerste keer sinds het zinken van de MV Mi Amigo was dat Ronan O'Rahilly een zendschip betrad. Dit is een van de zeer weinige historische foutjes die ik in het boek tegenkwam. Immers was Ronan in augustus 1983, toen het toenmalige nieuwe zendschip in gebruik werd genomen, langdurig aan boord om op die manier de nodige publiciteit te maken via de daar aanwezige radio - en televisieploegen. De reden dat Ronan trouwens de tweede keer aan boord kwam had te maken met het gegeven dat spoedig de nationale wateren van Groot Brittannië zouden worden uitgebreid en het zendschip dus een andere ankerplaats zou krijgen. 

Natuurlijk gebeurde er heel veel binnen ‘de familie' op het zendschip, die vaak voor langere periode aan elkaar was overgeleverd tijdens het verblijf in internationale wateren. Dit alles zonder dat men de gelegenheid had familieleden of goede vrienden te ontmoeten. Dit leidde tot vele spannende en moeilijke momenten, ja zelfs tot de eerste sexuele ervaring van de zeer Katholiek opgevoede Steve Conway. In een aantal hoofdstukken van het boek: ‘Shiprocked. Life on the waves with Radio Caroline', heeft Steve de namen veranderd om de betrokkenen te beschermen. Maar voor diegene die het station en haar ontwikkelingen heeft gevolgd is het vrij gemakkelijk de echte namen erbij te bedenken. In het boek neemt Steve je mee naar prachtige verhalen, ondermeer over een speciaal door Ronan aangewezen tijdelijke kapitein Jim, die zo ontzettend bang was op het voor anker liggende schip, dat ze een geheime code in de programma's opnamen, die stond voor ‘kapitein incompetent, stuur zo snel mogelijk vervanging'.

Ook herinnert Steve de festiviteiten die er waren toen Radio Caroline 25 jaar bestond, evenals het moment dat de enorm grote zendmast in oktober 1987 in een zware orkaan naar beneden kwam. Verder verhaalt hij hoe genereus het aanbod van Robbie Dale was, die in die periode het station, in de vorm van apparatuur, steun verleende. Robbie die zelf in de zestiger jaren een van de Caroline deejays was geweest. Verder gebeurde er in die periode erna nog heel veel, maar ook veel zaken werden beloofd maar niet door de organisatie uitgevoerd. Iets wat kenmerkend is in de geschiedenis van Radio Caroline. 

Steve Conway was ook op het schip toen plotseling het zusterstation uit de ether verdween en het Nederlandse radioteam het schip verliet. Vele van de 56 kamers aan boord van de Ross Revenge waren toen opeens onbewoond, wat een lange periode zo bleef en het leek of de organisatie met touwtjes werd samengehouden. Ronan O'Rahilly kwam vervolgens met fantasierijke plannen. Zo zou ondermeer een nog hogere zendmast worden afgeleverd in volle zee, dit met behulp van een helikopter. Al vrij snel bleek dat Ronan was verder gaan dromen. Ook de raid op het Carolinezendschip, in augustus 1989, werd niet vergeten in de hoofdstukken, die trouwens of de naam van een song of een popgroep hebben. 

Erg interessant is het verhaal hoe men op een bepaald moment mastsegmenten vervoerd naar een haven. Dit gebeurt via een sight seeing bus die reclame op de buitenkant had voor het nieuws radiostation voor Londen, LBC. Naast de eerder gememoreerde trip met de MV Bellatrix werden er ook talloze gevaarlijke tochtjes gemaakt met de MV Windy en de vissersboot van Dave the Fish. Steve verhaalt verder over het bezoek van een cameraploeg van de BBC voor het maken van een documentaire, terwijl op dat moment er ook een brandje in de machinekamer was.

De laatste magere jaren van Radio Caroline vanaf zee worden niet vergeten in ‘Shiprocked. Life on the waves with Radio Caroline'. Op een bepaald moment was het helemaal gedaan met de uitzendingen omdat Radio Caroline de ‘558' diende te verlaten daar deze frequentie officieel toegewezen was aan het ILR station Spectrum Radio in Londen. Dat betekende geen financiers en adverteerders meer. Niet veel later besloot men geheel te stoppen toen er een nieuwe wet tegen de zeezenders werd ingevoerd en dit eigenlijk betekende dat het verzorgen van uitzendingen niet meer mogelijk was. Wel bleef de Ross Revenge nog enige tijd in internationale wateren, totdat het op 19 november 1991 in zeer zwaar weer de bemanning, met behulp van de Royal Air Force, van boord werd gehaald. Andermaal was Steve Conway erbij en deed zijn verslag. Ik raad je zondermeer dit boek aan te schaffen en ervan te gaan genieten.